Zaterdag 23 maart 2013
De laatste week was er een vol rusteloze nachten door pups die op de blaas duwden
waardoor Muchi iedere nacht moest gaan plassen.
Gisterenavond wilde ze om het half uur naar buiten: nog een plasje, even graven,
gewoon buiten liggen in de kou, … Ik mocht er dus ieder uur uit.
Tegen 5.30 u. lag ik uitgeteld in de zetel en schrik ik plots op van gepiep:
Muchi had haar eerst pup al op de wereld gezet, een dikke reu van wel 560 g!
Om 6.03 u. volgde een teefje van 470 g.
Om 6.28 u. nog een teefje van 480 g.
Om 7.17 u. opnieuw een teefje van 470 g.
Na een heel korte pauze volgt om 7.30 u. een reutje van 490 g.
Daarna blijft het even stil. Zaten er toch slechts 5 pups in of volgt dat eentje nog?
Na een uurtje krijgt Muchi terug weeën. Om 8.47 u. volgt een dik teefje van 555 g.
Schitterend: 4 teefjes en 2 reutjes, precies wat er op voorhand gereserveerd was.
Na een uurtje wordt Muchi terug ongedurig.
Ze heeft terug weeën. Ze wil naar buiten.
Misschien zijn het naweeën en wil ze nu gewoon gaan plassen?
Ik stuur voor alle zekerheid mijn dochter Merlijn mee om een oogje in het zeil te houden.
Na een halve minuut staat ze te zwaaien dat ik dringend moet gaan.
Jaja, wat ligt daar midden in ons hondentoilet: een prachtig reutje van 490 g.
Het is net 10.16 u. Ik hol de tuin in en draai het dampend klein ding in mijn badjas.
Hij is prachtig, alleen wat zanderig.
En Muchi kijkt helemaal verbouwereerd: “Huh? Het was dus toch geen dr …lletje?”
De kleine uk wordt schoongewreven en Muchi komt hem ook helpen wassen.
We wachten nog even af, maar dan wordt Muchi helemaal rustig,
ze wast heel haar kleine kroost, laat ze drinken en doet zelf ook een dutje.
Ondertussen heeft Muchi haar buikje vol gegeten
(al liggend terwijl de kleintjes aan het drinken zijn) en geniet ze van de rust. Nu ja, rust?
We zochten de stamboomnamen (dit jaar verplicht beginnend met een “M”) in de Latijnse boeken van de dochters.
Elke naam verwijst naar een eigenschap van witte herders in het algemeen en als het paste,
van dit pupje specifiek:
Pup 1: reutje 560 g Magnus (= groot, machtig; ja, zijn gewicht alleen zegt alles al)
Pup 2: teefje 470 g Mimula (=balletdanseresje; het is dan ook een elegant dametje)
Pup 3: teefje 480 g Mitis (= zacht, handelbaar, rustig)
Pup 4: teefje 470 g Maritima (= zeekust, strand; in ons gedachten met mooi wit zand en een zee met een witte hond dit erin zwemt)
Pup 5: reutje 490 g Mellio (= zoetheid, zachtheid, honing)
Pup 6: teefje: 555 g Mollis (= zacht)
Pup 7: reutje: 490 g Mundus (= zuiver, schoon, elegant, maar ook
in een andere betekenis: toiletartikel ; waar werd hij geboren?)
Portretjes van welk pupje nu wie is, volgen volgende week. Nu moeten ze slaaaaaaapen.
Hier zijn ze nog vies, vies, vies.
De ene nog nat, de ander al droog.
Allemaal aan het zoeken naar de beste plaats.
Onder moeders elleboog is het heerlijk warm.
Zeker met de warmtelamp die op je kopje schijnt. Toen waren ze al met 6…
Zeven kleine dwergen …
En dit is alvast Magnus, met de dikke billen.
|